રાતી રતુંબડી તુજ, આંખ શીદ ભારે થૈ..!!
સહિયર સહુ પૂછેને, મને લજવે હોજી રે..!!
આંખ્યુંમાં આંજ્યો મેં, પિયુજીને જ્યારથી,
રહી રહી થૈ આંજણી, મને પજવે હોજી રે..!!
૧.
વસમી રે પીડાને, કારમી બળતરા થૈ,
ઉર તનમન આખુંય ,આજ કકળે હોજી રે..!!
આંખ્યુંમાં આંજ્યો મેં, પિયુજીને જ્યારથી,
રહી રહી થૈ આંજણી, મને પજવે હોજી રે..!!
૨.
મનગમતું ખૂંચતુંને, છેક જૈ ને દૂઝતું,
ના ઓસડ, ના વૈદ્ય, એને પકડે હોજી રે..!!
આંખ્યુંમાં આંજ્યો મેં, પિયુજીને જ્યારથી,
રહી રહી થૈ આંજણી, મને પજવે હોજી રે..!!
૩.
પિયુનો આ-ભાર લૈ, સઈનો ઉપહાસ લૈ,
જોબનિયું જોમ ખોઈ, કેમ થથરે હોજી રે..!!
આંખ્યુંમાં આંજ્યો મેં, પિયુજીને જ્યારથી,
રહી રહી થૈ આંજણી, મને પજવે હોજી રે..!!
૪.
કોઈ તો બતાવો સઈ, પિયુને મનાવો જૈ,
હું જ તે ને,તે જ હું, તે પતીજે હોજી રે..!!
આંખ્યુંમાં આંજ્યો મેં, પિયુજીને જ્યારથી,
રહી રહી થૈ આંજણી, મને પજવે હોજી રે..!!
( પતીજ = ખાતરી,દ્રઢ વિશ્વાસ કરાવવો.)
માર્કંડ દવે.તા.૨૧-૧૨-૨૦૧૧.
Pravinkant Shastri
ReplyDeleteવાહ માર્કંડભાઈ વાહ.